Forbes-rapport biedt alternatieven om het isolement tussen werknemers op afstand en hybride werknemers te verminderen
In een steeds digitaler wordende arbeidswereld is eenzaamheid een van de grootste bedreigingen geworden voor mensen die op afstand werken. Volgens het rapport ‘The State of the Global Workplace 2024’ van Gallup zei een op de vijf werknemers wereldwijd dat hij zich gisteren erg eenzaam voelde.
Dit percentage ligt hoger onder telewerkers en hybride werknemers: 23% van de volledig telewerkers noemde eenzaamheid de op één na belangrijkste uitdaging, na communicatie- en samenwerkingsproblemen, volgens een enquête van Buffer.
De invloed van isolatie op de werkomgeving blijft niet beperkt tot het emotionele vlak. In de VS waarschuwde een adviseur van de directeur-generaal van de gezondheidsdienst dat het ontbreken van sociale contacten het risico op vroegtijdig overlijden kan verhogen tot het niveau van 15 sigaretten per dag.
Daar komen nog gevolgen bij zoals angst, depressie, slaapstoornissen en burn-out. Voor bedrijven betekent het isolement van werknemers een afname van de samenwerking, de productiviteit en een toename van het personeelsverloop.
Gemeenschappelijke ruimtes en menselijk contact: een prioriteit
Een van de belangrijkste aanbevelingen van Caroline Castrillón, gecertificeerd loopbaancoach, is het overwinnen van fysieke isolatie thuis. Ze stelt voor om minstens één dag per week buiten huis te werken, bijvoorbeeld in een co-workingruimte, een café of een bibliotheek. Door je in een omgeving met andere mensen te bevinden, zelfs zonder direct contact, voel je je deel van een grotere gemeenschap.
Co-workingruimtes bieden bovendien mogelijkheden om contacten te leggen en informeel te communiceren. Als die niet beschikbaar zijn, kunnen bibliotheken of cafés een soortgelijke functie vervullen.
De specialist in professioneel ondernemerschap benadrukte ook het belang van contact met andere telewerkers in je buurt om gezamenlijke werksessies te coördineren, wat het gevoel van verantwoordelijkheid en de werkrelaties versterkt.
Daarnaast wordt aanbevolen om een flexibel schema voor werken op afstand te hanteren, zodat er gedurende de dag ruimte is voor micro-interacties: samen ontbijten met een buur, je kind naar school brengen of de hond uitlaten tijdens de lunch – dit alles draagt bij aan het algehele welzijn.
Strategisch gebruik van technologie
Technologie kan zowel een belemmering als een middel zijn om verbindingen tot stand te brengen. Bij verstandig gebruik kan technologie de banden in een virtuele omgeving versterken. Castrillon raadt aan om videogesprekken te gebruiken voor belangrijke gesprekken, brainstormsessies of presentaties, en niet uitsluitend te vertrouwen op e-mail of instant messaging.
Videogesprekken maken het ook gemakkelijker om non-verbale signalen en de emotionele toon van gesprekspartners te lezen, wat het vertrouwen versterkt. Om deze band te versterken, wordt aanbevolen om vooraf opgenomen videoboodschappen te gebruiken, zoals die worden aangeboden door platforms als Loom, die ideaal zijn voor het geven van updates of feedback zonder dat er synchrone interactie nodig is.
Het creëren van informele ruimtes voor virtuele uitwisseling speelt ook een belangrijke rol: van vrijwillige gesprekken tot het aan laten staan van de camera tijdens vergaderingen. Zien en gezien worden helpt emotionele afstand te overbruggen. Zelfs een kort telefoontje kan effectiever zijn dan een lange reeks e-mails.
Interne sociale netwerken en actieve deelname
In een omgeving waar mensen op afstand werken, raadt een specialist in professionele ontwikkeling aan om deel te nemen aan informele kanalen, zoals Slack of Teams, waar je persoonlijke interesses kunt delen en de banden met collega’s kunt versterken.
Als dergelijke groepen niet bestaan, is individuele initiatief belangrijk. Deelname aan sociale evenementen die door het bedrijf worden georganiseerd, zelfs als deze niet verplicht zijn, versterkt de band met het team en vermindert isolatie. Het is ook aan te raden om persoonlijke interesses te delen wanneer dat gepast is en deel te nemen aan professionele ontwikkelingsgroepen, zoals leesclubs of mentorschap.
Grenzen tussen werk en privé
Een van de gevolgen van isolatie is dat de grenzen tussen werk en privé vervagen. Verschillende experts stellen voor om fysieke en temporele grenzen te stellen: creëer een vaste werkplek, werk niet in ontspanningsruimtes zoals je bed en schakel na het werk volledig uit.
Het invoeren van rituelen zoals een wandeling aan het einde van de dag, zich omkleden of tijd besteden aan een specifieke hobby, kan helpen om de overgang van werk naar privé te markeren. Daarnaast wordt aanbevolen om sociale activiteiten na het werk te plannen, zelfs als je alleen bent, om onnodige verlenging van de werkdag te voorkomen.
Zorg voor geestelijke en lichamelijke gezondheid maakt ook deel uit van de aanpak: regelmatige lichaamsbeweging, voldoende slaap en stressvermindering zijn essentiële elementen. Inzicht in je sociale profiel (meer of minder extravert) helpt om te bepalen welke interactie je nodig hebt.
Inclusieve organisatiepraktijken
Ten slotte benadrukte Castrillón dat telewerkers invloed kunnen uitoefenen op de bedrijfscultuur. Aanbevolen werd om inclusieve vergaderingen met toegankelijke links voor videogesprekken aan te moedigen, uitsluitende gesprekken te vermijden en virtuele activiteiten aan te bieden die de band tussen teams versterken.
Ook wordt aanbevolen om te vragen om mogelijkheden voor professionele ontwikkeling, zoals interne opleidingen of interdepartementale projecten, en om voordelen aan te bieden die zijn aangepast aan werken op afstand, zoals subsidies voor coworking of opleidingen.
Het organiseren van regelmatige face-to-face ontmoetingen of bedrijfsuitjes kan de teamgeest versterken. Het actief betrekken van collega’s op afstand bij de dynamiek op kantoor en het uitwisselen van informele informatie zijn gebaren die de integratie verbeteren en structurele isolatie verminderen.
